یاز

(Dodaqların - İSMAYİLKERİMZADE ( LAÇIN

:: Dodaqların ::  

Şiir : Rrhmetlik İSMAYİLKERİMZADE ( LAÇIN)

Soruram

  Közertisi dodaqlarıma yetince

Bu siğarada

         Sonuncusu doğurur menden

                sensizlik mahnilarimin

                     Ve yaniq dodaqlarımın

göyneyinden püskürdüyüm tüstüsü arxasından

 birisi

   sirtiq -sirtiq

    " Yeqin eşşek dağlayirlar " diye

                  Yan- yövresin qoxlayir. 

2004.11.17

Bizi ayrılığa yazdılar

Bizi ayrılığa yazdılar

Defter defter

Ve astılar kendirlere

Yan yana

Görkem diye

Bir 

Telefon kulübesi onunde

Gazete mi?

Aylık mı?

Kimse alamadı adımızı

Ve okumadı gözümüzü

O günden bele

Ayrılık diye

El ele

Yallı gedirdi yapraklarımız

Her an yele sarı.

بیر شعیر اون (۱۰) دیلده

Azerbaijan 

Sevgilim!

Mene elcek toxuyursan

Sözüm yox

Ancaq!

Dirnaqları çekilmiş barmaqlarımı

Unutma 

Türkiş 

sevgilim

bana eldivan dokuyorsun

sözüm yok

ancak

tirnakları çekilmiş parmaklarımı

unutma 

Engilish 

darling
I do Eldivan tissue
I have no words
but
Nails of fingers taken
Remember 

Ferench 

chéri Fais-moi un tissu CORDON DE POIDS Je n'ai pas de mots mais Les ongles des doigts prises Se souvenir

Hindi 

प्रिय मुझे एक ऊतक कॉर्ड WEIGHT करो मेरे पास शब्द नहीं हैं परन्तु उंगलियों के नाखून आने लगते हैं ली याद करना

Italian 

tesoro
Fammi un tessuto CORDONE PESO
Non ho parole
ma
Unghie delle dita delle mani prese
Ricordare 

japanese 

愛しい人
メイン組織ひも体重か
私は言葉がある
しかし
指の爪を
思い出す 

Latvian 

mīlulis
Vai man audu kordi SVARS
Man nav vārdu
bet
Naglas pirkstgalus veikti
Atcerēties

Russian 

дорогой
У меня ткани КОРДА ВЕС
У меня нет слов
но
Ногти пальцев, принятых
Помнить

Spanish 

cariño
Hazme un tejido PESO DEL CORDÓN
No tengo palabras
pero
Uñas de los dedos adoptadas
Recordar

Yusuf Hayaloğlu ‘Hoşçakal’ dedi

Yusuf Hayaloğlu ‘Hoşçakal’ dedi

Söz yazarı Yusuf Hayaloğlu 56 yaşında hayata veda etti. Ahmet Kaya şarkılarıyla tanınan Hayaloğlu yazdıklarını “halk şiiri” olarak tanımlıyordu

Vakit tamam seni terk ediyorum...”
Böyle başlıyordu şiir, aslında o şiirden ziyade bir şarkı sözü olarak tanındı. Apansız sevgililerimizin karşısında çıkıp sesimizi Ahmet Kaya’ya benzetmeye çalışarak söyledik şarkıyı. Terk etmek değildi niyetimiz, biraz arabesk bir hüzün yaratmak, biraz da ansızın gelen terk edilişlere hazırlanmaktı sanki. Çünkü çok terk edilmiş ve her seferinde bu şarkıyla hüzünlenmiştik. Bu dizelerin yazarı ve birkaç kelimeyle böylesi hüznü yaratan Yusuf Hayaloğlu’ydu...

Bir acayip adamlar

1953 yılında dünyaya geldi Yusuf Hayaloğlu. Havai geçen bir gençliğin sonunda bilim ve diyalektik materyalizmle tanıştı ardından bambaşka bir Yusuf Hayaloğlu yarattı. İşte yaratılan bu yeni Hayaloğlu şiir ve şarkı sözleriyle birçok karaktere hayat verdi. Marksizmi anlatıyordu dizelerinin çoğunda Hayaloğlu. Onun için Marksizim işçiydi, işsizlerdi ve bir acayip adamlar vardı... Bazen militanları anlattı, bazen de tezgâhtar Nebahat’ı... Rıza’nın meyhaneye gelmesini bekliyordu, acayip hayaller kurmak için, ama Rıza ansızın ölmüştü... “Yani sen şimdi gittin, yani yoksun” diyerek anıyordu Rıza’yı Hayaloğlu, “Yani bir daha olmayacak mısın? / Yani bir daha borç vermeyecek / Bir daha bira ısmarlamayacak mısın?”
“Ulan Rıza... ne hayâllerimiz vardı oysa,
Ne acayip şeyler yapacaktık...
Totoyu bulunca dükkân açacak,
Adını Dostlar Meyhanesi koyacaktık.
Talih yüzümüze gülecekti be! ..
Karıyı boşayıp sıfır mersedes alacaktık.
Hafta sonu iki yavru kapıp
Boğaz yolunda o biçim fiyaka atacaktık!
Ah ulan Rıza... bu mahallenin,
Nesini beğenmedin de öte yere taşındın?
Ara sıra gıcıklaşırdın ama inan ki,
Benim en kıral arkadaşımdın! ..
Ah ulan Rıza... ben şimdi,
Bu koca deryada tek başıma ne halt ederim?
Senden ayrılacağımı sanma,
Bir kaç güne kalmaz, ben de gelirim! ..

Söylemişti söyleyeceğini şiirin sonunda, Rıza’ya verdiği sözü tuttu, çok kalmadı buralarda. Daha gençken ve yazılacak çok şarkı varken gitti.

Artık vaktin geldiğini düşündüğünden olsa gerek ansızın çekip gitti. Bir süredir ince bir veda havası esiyordu zaten. Bakırköy Acıbadem Hastanesi’nde tedavi görüyordu. Akciğerinde oluşan ödem nedeniyle son 24 saatini yoğun bakımda geçirmişti Yusuf Hayaloğlu ve sabah saatlerinde solunum yetmezliğinden hayatını kaybetti.

Şimdi onun için ne demek lazım tam bilemiyoruz, şair miydi, yoksa şarkı sözü yazarı mı, ikisi arasında bir yerde durdu hep. Yazdıkları okunurken şiirdi şiir olmasına, ama Ahmet Kaya’nın elinde hepsi unutulmaz şarkılar haline geldi. Kod Adı Bahtiyar mesela, yıllarca 12 Eylül sonrası yaşananların bir marşı olarak okundu, sonra Bir Acayip Adam, aynı dönemi anlatıyordu; Suphi bir teknede yaşıyor ve kapital okuyordu. Bir eski zamandı, Hazirandı...

Aslında kendi gibiydi şiirleri de, kenar mahalle insanlarını anlatıyordu, ama bunların hepsi bir yerlerinden siyasete bulaşmıştı. Onların ağzından akıyordu dizeler, sokağın rengiyle süsleniyordu. Benzeri şairlerin çok uzağındaydı bu yönüyle, Ahmet Arif’in insanları ve şiir rengine başka bir boyut getirmişti. Arif’in dize dize dokuduğu Anadolu insanı büyük şehirle tanışmıştı. Bu tanışmadan ortaya kendine has dizeler çıkmıştı ve Hayaloğlu bu dizelerle birlikte arabesk bir şiir yarattı. Ahmet Kaya aynı dizelerle sosyalizmi, emeği, mücadele ve inancı arabeskin içine katmayı başarmıştı ve sol arabesk diye tanımlayacağımız bir akım böyle ortaya çıktı. Hayaloğlu kendi yazdığı şiiri “halk şiiri” olarak tanımlıyor ve şöyle anlatıyordu bir söyleşisinde:

“Ne diyorlarsa desinler. Ben halkı seviyorum. Yani natürel, avam yaşamayı seviyorum. Kültürüm de bu, sokaktan gelmeyim. Bunu da inkâr etmiyorum. Zamanında kolej muadili okudum, akademi okudum, Batı kültürü okudum, Shakespeare, Marks okudum. Yani sonuçta hiçbir şey değil, hiçbir yere varamıyorsun. Yani gelip geleceğin nokta bir kara toprak derler ya. Neticede halkın denizine giriyorsun. O denize girdiğin zamanda tertemiz oluyorsun, mis gibi oluyorsun. Bunda ne zarar var. Başta biraz zorlayarak oldu. Şimdi tamamen hazmettim. Geldiğim yere geri döndüm. Oradan gelmiştim. Başka yere uçtuk, bir marifetmiş gibi. Sanatçılara da onu tavsiye diyorum. Şatolarından çıksınlar. Kozalarından çıksınlar. Halkın içine karışsınlar. İki tane entel barda oturup kendi kendilerine sanat yapıyorlar. Kendi kendilerine şiir okuyor, kendi kendilerine ödül veriyorlar. Kendi kendilerine dergi çıkartıyorlar. Kitap çıkarıyorlar. 1500 tane basıyorlar, onu da eşe dosta hediye ediyorlar. Gelsinler halkın denizinde yıkansınlar, arınsınlar biraz.”

.YUSUF HAYALOĞLU UÇTU UCA KÖNÜLLÜLERE SARI

 YUSUF HAYALOĞLU UÇTU UCA KÖNÜLLÜLERE SARI.

Bazen acı  dinmez,
bazen de yağmur..
sevgilim üzülme,
her şey unutulur..
suskunuz bu aksam üstü,
hasrete yanmışız, neylersin.."
ve
"birazdan kudurur deniz..
birazdan dalgaların sırtından,
üst üste fışkıran rüzgarlar,
bir intikam gibi saldırınca üstüne;
yüzüne şarkılar çarpar,
yüzüne şiirler çarpar, ağlarsın..
sen artıkburalarda duramazsın.."  

---

BU UNUTULMAZ TÜRKÜ DE ONUN
ESERİYDİ...Şu dağlarda kar olsaydım olsaydım
Bir asi rüzgâr olsaydım olsaydım
Arar bulur muydun beni beni
Sahipsiz mezar olsaydım olsaydım

Şu yangında har olsaydım olsaydım
Ağlayıp bizâr olsaydım olsaydım
Belki yaslanırdın bana bana
Mahpusta duvar olsaydım olsaydım

Şu bozkırda han olsaydım olsaydım
Yıkık perişan olsaydım olsaydım
Yine sever miydin beni beni
Simsiyah duman olsaydım olsaydım

Şu yarada kan olsaydım olsaydım
Dökülüp ziyan olsaydım olsaydım
Bu dünyada yerim yokmuş yokmuş
Keşke bir yalan olsaydım olsaydım.

Her şey sevdadan başlar

Her şey sevdadan başlar

Ve sonra sevdada biter

Her şey.

Ulduzlar dağılarlar içlerinden

Samaya sovrular ışıltıları

Könlüm içinden ağrayar

Ve ağlayar gözüm içimden

Ve nihayet sen

Birde sen

Ve sen qalırsın mensiz

Ve men içimden dağılırken

Savrulurum göylere

Yarpaqlara

Yanaqlara

Dodaqlara

...

Dodaqların deymesin bir birine

Ve daha söyleme adımı mutlaqa

Men daha ad deyilem

Her şey adimdi menim

Her şey menem

Menem her şey

 Her şey sevdadan başlar

Ve men başladım her şeyi

Sensizlikden bele.