M e s u d H a r a y

Mesud Haray-In Özel Websitesi

M e s u d H a r a y

Mesud Haray-In Özel Websitesi

Vatansız bir kere gülmez üzümüz

Türk Dünyası Edebiyat Ve Kültür Sitesi



Mesud Haray: Vatansız bir kere gülmez üzümüz



Güney Azerbaycanın Urmu bölgesinde kimliyimi örtbastır edilen bir yerde dünyaya göz açtım. 8 ile yakin fars şuvonizm deyirmanina su töktüm (farsca şiir yazdım). Duyğularımı, kederlerimi ata anamla paylaşım diye Türkce düşünmeye başladım. Bu yaşayışımın acı çağlarının başlanışı oldu. Daha sonra bu acı içimi gezdi ve beni kim olduğuma doğrü sürüdü. Artık şimdi ben şair deyilim, belki vatanım AZERBAYCAN`ın acıyan yarasıyım.

Ben de şairem 
Bende şairem 
Şiir, 
Kitab basını adına topladığım parayla 
Bir silah 
On min kitab sayı yerine, 
Kurşun aldım. 
O günden, 
Kurşunlar kelmelerimdiler 
Ve sılahım 
kurşunları seslendiren şair.

Bizi ayrılığa yazdılar
Bizi ayrılığa yazdılar 
Defter – defter… 
Ve astılar kendirlere 
Yan- yana 
Görkem diye 
Bir 
Telefon kulübesi önünde… 
Gazete mi? 
Aylık mı? 
Kimse alamadı adımızı, 
Ve okumadı gözümüzü 
O günden bele 
Ayrılık diye 
El-ele 
Yallı gedirdi yapraklarımız 
Her an yele sarı.

Türkcemiz temizdir, taysızdır Kızım
Gün gelir derdimiz dağ olur kızım,
Qap-qara bahtımız ağ olur kızım.
İnleyen yaramız sağ olur kızım. 
Biz Vatan namına ölmeyeceyiz,
Düşmanın üzüne gülmeyeyeceyiz. 

El-ele vererken qalhacayıq biz,
Tarihe kanı ile salacayık iz. 
Seninle birlikde olacayık biz. 
Sel kimi vulkan tek patlayacayız,
Dağ-dere saymadan atlayacayız.
 
Bu Vatan, bu topraq namusumuztur,
Düşmana verecek kabusumuzdur, 
Biz Türküz, Türkcemiz qamusumuztur.
Türkcemiz temizdir, taysızdır kızım. 
Tarihde fahrimiz, saysızdır kızım. 

Dedemiz Babek`tir, anamız Tomimis.
Vatansız bir kere gülmez üzümüz,
Eyrice Azeri, Türkce düzümüz. 
Bu quduz anlamır, düşünmür kızım. 
Tahkir`den, sitemden üşünmür kızım. 

Tökülür gözümden teker-teker yaş.
Hünkürüb geceler ağlıram yavaş.
Ayılsa milletim, başlanır savaş. 
Biz Vatan namına ölmeyeceyiz,
Düşmanın üzüne gülmeyeyeceyiz. 

Burada
Bura 
Hikayelerin acıyan sonucudur. 
Şiirlerin susğunluğu 
Va şair hayallerinin 
Burnuna eter acısı tıkılan sokak. 

Burada 
Çerşenbe akşamında oynayamazsan! 
Oyuna tutarlar seni ve ateşlere. 
Seni, hayellerini ve inamlarına oynayarlar.

Burada yazdıklarına silah diye 
Kurşun diye 
Atom diye suç sanarlar. 
Burada her şey 
Bildiyin kimi diyil gülüm! 
Yalniz! 
Bilmediyin kimidir. 

Bura itginlikdir ve her ne yasak 
Bura yer küresinin adsız memleketindir. 
Ve adı 
Könül darmadağımlığıdı 
Sen de unutmalısan bu adı 
Ben de, 
Zaten unutmuşam bu adı.

Burası Urmu 
Burası kelefçemizin pozurası 
Burası yabancı dilde tanışlıq. 
Leke 'gavur', 'guru' 
Bir azı dilek, 
Bir azı deniz, 
Burası Urmu. 
Meyi içinde gezişdiren ağac, 
Darmadağım könül. 
Burası Urmu 
Urmusuz olurmu?

Bez qalasında (Babek Kalasında) 
Odun başında oturmuşduq. 
Vatan derdini dudaqlarımızda, 
Utkunurduk. 
Od kibi alışırdı içimiz, 
Biz ikimiz. 
Hava kürküşüm ağırlığından daha ağır. 
Duman, 
Güzlerimize çisib donmuştu. 
Bir birine çarpırdı dişlerimiz, 
Biz ikimiz. 

Yüregi ağırmasın diye, 
Ağlayırdı içi. 
Şiir alışdır içimde dedi: 
Şiir alışdı içimizde, 
Biz ikimizdə . 

Bez kalesının eteyinde, 
Yorqün ayaklarımızın izi, 
Kanayır indi de 
Biz ikimiz de.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد